اصلاح برخی الکترودهای جامد با استفاده از مایع های یونی و کاربرد آن در سنجش های الکتروتجزیه ای

مایع یونی 1- بوتیل -3-(3- تری متوکسی سیلیل پروپیل) ایمیدازولیوم بیس (تری فلورو متیل سولفونیل ) ایمید با پیوند کوالانسی در سطح الکترود کربن شیشه ای قرار گرفت، سپس نانو ذرات پلاتین روی سطح الکترود، به صورت الکتروشیمیایی ترسیب شدند. سطح نهایی توسط تکنیک های الکتروشیمیایی، میکروسکوپ نیروی اتمی و میکروسکوپ الکترونی پیمایشی مورد بررسی قرار گرفت. اکسایش الکتروکاتالیستی گونه های آسیکلوویر، متانول، دیکلوفناک و هگزاسیانوفرات با استفاده از این الکترود بررسی شد. الکترود اصلاح شده ی کربن شیشه ای در مقایسه با الکترود اصلاح نشده، افزایش سیگنال الکتریکی قابل توجهی داشت. اکسایش الکتروشیمیایی آسیکلوویر در محلول بافر فسفات (ph=7/40)، بااستفاده از تکنیک های ولتامتری چرخه ای و ولتامتری پالس تفاضلی در سطح الکترود اصلاح شده بررسی شد. آسیکلوویر پیک برگشت ناپذیری در پتانسیل 0/97 ولت نشان داد. با توجه به منحنی درجه بندی آسیکلوویر با روش ولتامتری پالس تفاضلی، دو محدوده خطی قابل تشخیص است. محدوده های خطی در غلظت های 0/5 تا 5/86میکرومولار و 10 تا 79 میکرومولار است و حد تشخیص 0/144 میکرومولار به دست آمد. این روش می تواند برای کنترل کیفیت و اندازه گیری مقدار آسیکلوویر در نمونه ی دارویی مورد استفاده قرار گیرد.